مقدار و حجم آبهاي زيرزمينی اصلی ترین منبع تامين کننده نيازها ي آب ،شور صنعت و کشاورزي در استان هرمزگان است، لذا حفاظ کمي و کيفي اين منابع از اهميت زیادي برخوردار است. شهرستان ميناب بعد از بندرعباس یکی از پرجمعيت ترين شهرستان استان هرمزگان است ، و عمده توليدات کشاورزي استان هرمزگان را عهدار مي باشد.
توسعه کشاورزي و صنعتي از طرفي لازم تامين آب مناسب بوده و از طرف ديگر در صورت عدم رعايت مقررات زيست محيطي ممکن است منجر به نابودي و خراب شدن منابع آب را فراهم سازد و تنها با ديدگاه توسعه پايدار و توجه به مسائل زيست محيطي بدست اوردن اين مهم امکان پذير است.
در اين تحقيق مهم کيفيت منابع آب هاي زيرزميني دشت ميناب مورد مطالعه و بررسي قرار گرفته و علتهاي خرابي کيفيت و آلودگي اين منابع شناسايي شده است.
استفاده از سمهای دفع آفات و کودهاي شيميايي باعث نفوذ منابع آلاينده به سفره آب های زيرزميني در منطقه های کشاورزي شده است. فعاليت صنايع و برخي از کارخانجات صنعتي با توليد فاضلاب همراه بوده که غالبا فاقد تصفيه خانه است و يا راندمان تصفيه خانه آنها نامناسب است و فاضلاب ها با آلودگي زياد به آبهاي سطحي راه پیدا می کنند و به منابع آبهاي زيرزميني مي رسند. دفع غیر بهداشتی زباله هاي شهري و همچنين فاضلابهاي خانگي ناشي از آبهاي سطحي در شهر نيز دلیل ديگري از آلودگي اين منابع، مخصوصا در اطراف شهر و مناطق مسکوني مي باشد.
وضعيت توپوگرافي، سازندهاي زمين شناسي، بودن رسوبات درياچه اي و باتلاقي در دشت آبرفتي موجب بالا بودن سطح آبهاي زيرزميني شده که تشديد کننده آلودگي شده است.
ان قدر اب مصرف میکنیم که مقدار اب اشامیدنی در دسترس رو به کاهش میرود .بر بسیاری از رودخانه ها برای ذخیره اب ، سد بسته اند . قسمت اعظم اب مخازن ذخیره پشت سدها برای ابیاری و اشامیدن استفاده می شود .در نتیجه جریان اب در پایین سد کاهش پیدا می کند. چنان اب زیادی از رودخانه ها ، مانند رود کلرادو در ایلات امریکا و رودخانه رد در چین ،برداشت می شود که وقتی به دریا میرسند .دیگر اب اندکی در انها باقی مانده است.
