“رتبه بندی”
هدف از رتبه بندی ارزیابی و سنجش عملکرد پرسنل است که می تواند به صورت توصیفی(قابل قبول، نیاز به پیشرفت و ..) و یا عددی(1تا 5) ارئه شود.
فواید رتبه بندی و بکارگیری آن در سازمان های خرد و کلان:
1-می توان با بهره گیری از سیستم رتبه بندی افراد، کارمندان شایسته را شناسایی و با کمک آن ها به بررسی مشکلات و کاستی‌ها بپردازیم که به طور کلی سبب افزایش بازدهی کار و افزایش انگیزه در افراد برای کسب جایگاه بهتر و مزایا می شود.
2- پس از رده بندی، با برنامه های ارتقای توسعه عملکرد به عنوان مثال ارائه بازخورد دقیق در ارتباط با نحوه ی عملکرد حرفه ای کارکنان به شفاف سازی وظایف شغلی آن ها اشاره کنیم.
3-از آنجا که استخدام نیرو های متخصص در حوزه کاری مختلف نیازمند مهارت و ویژگی های گزینشی مختص خود می باشد با کمک گیری از طبقه بندی کارجویان می شود این کار را تسهیل نمود.
4-در رتبه بندی به توانمندسازی سازمان کمک می شود زیرا با آموزش به افراد به استانداردهای لازم دست یافته و افراد در سمت شغلی مناسب قرار می گیرند.
5- ایجاد ارتباط موثر میان سازمانی و درون سازمانی نیز از دیگر فواید رتبه بندی کارکنان است.
6-هدف از ارتقای عملکرد کارمندان نیز دستیابی سریع‌تر و ساده‌تر به اهداف سازمانی است. سیستمی که در آن عملکرد کارکنان در جوانب مختلف مانند انجام وظایف، میزان پتانسیل نیروها و انگیزه و توانایی آن‌ها به صورت منظم مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. این سیستم می‌تواند به صورت رسمی یا غیر رسمی استفاده شود.
“منابع انسانی”
به طور کلی می توان نیروی انسانی را مدیریت و توسعه کارمندان در یک سازمان تعریف کرد که در نهایت، درمورد افزایش عملکرد و بازدهی کارمندان و تربیت نیروی متخصص به کار می رود.
مدیریت منابع انسانی پس از طبقه بندی افراد راحت تر امکان پذیر است زیرا افراد در جایگاه خاص خود که با مهارت و توانمندی شان هماهنگ شده فعالیت دارند.
برای رهبری یک تیم و برآورده کردن اهداف سازمانی باید به شاخص های زیر توجه داشت:
1- همسوسازی کارکنان با فرهنگ سازمانی (با شیوه ی مدیریتی خاص برگزیده شده به تبیین و تفسیر قوانین اداری و ستادی سازمان بپردازد)
2- مدیریت استراتژیک منابع انسانی (برنامه ریزی نیروی انسانی، تأمین منابع انسانی، استخدام در سازمان)
3- آموزش کارکنان و تلاش برای ارتقاء مهارت افراد (تجزیه و تحلیل شغل و مشخص کردن میزان حقوق و دستمزد)
4- ایجاد حس امنیت شغلی (ارتقاء کیفیت روابط انسانی در سازمان)
5- تدوین شاخص های عملکردی و عملیاتی مرتبط با منابع انسانی (اطمینان حاصل کردن از اجرای صحیح راهبردها)
“شایستگی”
نوعی نگرش سیستمی به کارکنان است که همه صفات، ویژگی‌ها، مهارت‌ها و نگرش‌های مرتبط با اثربخشی در انجام وظایف و مسئولیت‌ها را شامل می‌شود. از مزیت‌های استفاده مدل شایستگی می توان به، فاصله گرفتن از چارچوب‌های محدود و قدیمی اشاره کرد.
شایستگی نشان می دهد افراد چگونه باید وظیفه خود را انجام داده یا در شرایط خاص واکنش نشان دهند به طوز کلی تمام چیزهایی را در برمی گیرد که به گونه مستقیم و غیر مستقیم بر عملکرد شغلی تأثیر داشته باشد.
می توان انواع شایستگی را به متمایزکننده (ویژگی منحصر به فرد در یک شغل) و حداقل (پایه ای ترین ویژگی که فرد برای ورود به سازمانی نیاز دارد) تقسیم نمود.
“ایزو ۹۰۰۱”
از معروف ترین استاندارد ایزو مدیریتی، ایزو ۹۰۰۱ که یک نوع استاندارد مدیریت کیفیت می باشد. این ایزو هفت اصل را تعریف می‌کند که هسته اصلی استاندارد است و انواع الزامات سازمان را برای پیاده‌سازی کارآمد سیستم مدیریت کیفیت در استاندارد راهنمایی می‌کند.
اصول ایزو 9001 شامل : افزایش روحیه پرسنل (کارآمدی مدیریت برتر) / افزایش رضایت مندی مشتریان (تمرکز بر مشتری) / بهبود روابط تآمین کنندگان (تعامل افراد) / درآمدزایی/ کاهش هزینه ها و بهورزی کار (بهبود) / تجزیه و تحلیل داده ها و شواهد / مدیریت روابط
به طور کلی این ایزو توانایی در ارائه محصولات و خدماتی مورد نیاز مشتریان مطابق با مقررات است. ایزو ۹۰۰۱ توسط بیش از یک میلیون سازمان در سراسر جهان پذیرفته است.
برای دریافت و اخذ ایزو 9001 باید به این موارد توجه داشت: طراحی سیستم درون سازمانی/ اعتبار بخشی به سیستم / اجرای استراتژی منتخب / انتخاب مرجع صدور گواهی نامه
