همیشه برای جمع آوری فلزاتی مانند :قوطی های الومینیوم یا قلع یا اهن یک مکان دور افتاده وجود دارد. خیلی از آنها باید به مرکز بازیافت فلزات با شرایط مناسب منتقل شوند .که توانایی ان در بازیافت یا دفع صحیح مواد را تعیین میکند.
یا فلزات قراضه خود را به مرکز کاهش نمایندگی ضایعات برده که آنها را دوباره بازیافت میکنند .و در این مراکز برای فلزات قراضه مقدار مشخصی پول به شما پرداخت می شود و متداول ترین این فلزات :اهن ،مس ،برنج ،فولاد و الومینیوم است که هر کدام در نوع خود بی نظیر بوده و به یک فرایند بازیافت خاص و روش باز پرداخت مختص به خود نیاز دارد.
چه نوع قراضه وجود دارد؟
فولاد و الومینیوم به دو گروه تفکیک می شوند .باید به درستی از نوع فلزات خود شناخت کافی را داشته باشید. ساده ترین راه شناخت این فلزات به این ترتیب است که با یک اهن ربا ان را (فلز)شناسایی کنیم.
1-رنگ ،بافت و ظاهر کلی فلز میتواند سرنخ های بیشتری راجع به نوع فلز قراضه فراهم کند.
2-اگر اهن ربا جذب نشود ،پس یک فلز غیر آهنی مانند برنج ،برنز ،مس ،استیل یا الومینیوم ضد زنگ .
3-اگر اهن ربا به فلز بچسبد و بین آنها نیروی جاذبه احساس شود ،احتمالا این فلز آهنی مانند اهن یا فولاد است.
بازیافت قلع: قوطی های قلع دار ،کاملا از قلع ساخته نشده اند .در واقع ۵۰ درصد قلع و ۹۵درصد از فولاد هستند که این قوطی ها را می سازد
قلع حاوی یک لایه نازک در قسمت بیرونی قوطی است که از زنگ زدگی ان جلو گیری میکند. و راه صحیح بازیافت این قوطی ها این است که آنها را بدون قلع کنند و این کار را با الکترولیز و با یک محلول شیمیایی سوز آور ،برای برطرف کردن لایه بیرونی قلع انجام می شود .در این حالت قلع روی یک صفحه جمع میشود ،بعد آنها را ذوب کرده و به شمش یا یک قالب فلزی تبدیل می شود.
