بازیافت پسماند چیست
به آماده سازی و فرآوری مواد حاصله از پسماند(زباله) صنعتی و شهری و کشاورزی و… برای بهره وری و استفاده مجدد آن به همان شکل اولیه و یا پردازش و تولید مواد جدید حاصله از آن، بازیافت گفته می شود.
صنعت بازیافت از اهمیت بالایی برخوردار بوده و باعث ایجاد ارزش افزوده حاصل از بازیافت زباله شده و از هدر رفتن منابع و سرمایه ملی جلوگیری می کند و تاثیر بسزایی در جلوگیری بیش از حد آلودگی زیست محیطی، طبیعت و آب و هوا، گرمایش زمین و کاهش گازهای گلخانه ای و حتی تخریب بیش از حد طبیعت و جنگلها دارد، به طوری که امروزه بسیاری از لوازم و اجناس تولیدی از مواد اولیه بازیافتی است.
به طور کلی پسماند به دو نوع خشک و تر تقسیم می شود. زباله و پسماند را به دو شکل، تفکیک در مبداء (از سطل های زباله داخل شهرها و…) و تفکیک در مقصد (محل دپو و سایت زباله و مراکز بازیافت) تفکیک و جدا سازی می نمایند.
پسماند به دو نوع پسماند قابل بازیافت و پسماند غیر قابل بازیافت تقسیم می شود.
در صورتی که تفکیک در محل مبدا صورت گیرد برای هر نوع زباله خشک یا تر و بعضی از مواد و ضایعات که حجم تولید بیشتر نسبت به دیگر زباله ها دارند، سطلهای زباله مجزا در نظر گرفته می شود.
درصورتی که تفکیک در مقصد صورت گیرد(مراکز بازیافت) همان جا زباله قابل بازیافت و غیر قابل بازیافت و انواع زباله قابل بازیافت برای بازیافت و فرآوری مجدد تفکیک و جداسازی می شود.
مواد پسماند خشک و ضایعات خشک قابل بازیافت شامل مواد پلاستیکی(نایلون، پت و انواع پلاستیک) و انواع فلزات(آهن، مس، آلمینیوم، استیل، برنج و…) و کاغذ و مشتقات آن شیشه و غیره می باشد.
مواد قابل بازیافت تر شامل زباله های حاصل از پسمانده و دورریختنی و یا فاسد و یا فسادپذیر و یا شیمیایی شهری و خانوارها و کشاورزی و صنایع وابسته به کشاورزی و باغبانی و یا حیوانانی و پروتئینی و… بوده که از آن در صنعت تولید کمپوست و کود و… استفاده می شود.