مدیریت پسماندهای هسته ای
ضایعات هسته ای برحسب نوع پتانسیل و محتویات تولید حرارتی و شدتی پرتوزایی در امریکا به ۳دسته تقسیم میشود:
- ضایعات فرا اورانیومی
- ضایعات سطح پایین
- ضایعات سطح بالا
همچنین۹۰ درصد از این دسته از کل ضایعات از نوع دوم میباشد
دفن کردن این ضایعات(دسته دوم): در عمق کم و ذخیره سازی کوتاه مدت یک راه حل استاندارد در نظر گرفته شده است.
برای دو دسته دیگر از نظر کارشناسان دفن کردن عمیق ضایعات هسته ای راه حل بعدی است. منابع اصلی ضایعات هسته ای نفت و گاز (منجر به ازاد سازی ) معادن(معدن فسفاتی) الایندگان طبیعی (همانند پتاسیم ۴۰) استفاده های پزشکی (بطور مثال Tc_99m) در یک چرخه ی هسته ای باقی مانده اورانیوم از همه مهم تر است.
هر سال حدود سه متر مکعب راکتور بزرگ درتولید اورانیوم مصرف میشود این مقدار اورانیوم مصرف شده و همچنین مقداری از ان پلوتونیوم ،کوریوم تشکیل شده است به طور کلی ۳ درصد از مواد باقی مانده از شکافت تشکیل شده و ترکیب این سه نوع (اورانیوم،پلوتونیوم،کریوم)موجب تشعشعات بلند و کوتاه مدت رادیو اکتیویته میشوند.
در ایالات متحده آمریکا،در نیروگاههای هسته‌ای یا تولید سلاح که از پسماندها ی هسته ای در چرخه سوخت تولید میشود ولی در اروپا زباله های هسته ای در نیروگاهها نگهداری میشود و در فرانسه و انگلستان با ایجاد مرکزهای باز فراوری مواد هسته ای میخواند دوباره از این مواد هسته ای استفاده کنند.
زباله های هسته ای
زباله های تشعشع زا در کشورهایی که نیروگاهای بزرگ دارند کمتر از ۱ درصد از کل زباله های سمی تولیدی را تشکیل میدهند و با گذشت زمان زباله های سمی خواص خود را از دست نمیدهند و تجزیه نمیشوند.
برای مثال یک نیروگاه زغال سنگ میتواند اثار زیان آور و عمیق روی طبیعب از تولید مواد سمی و پرتوزایی ایجاد کند و این حجم از مواد سمی منتشر شده از زغال سنگ بیشتر از یک نیرو گاه هسته ای است.
